Άγγλος ιππότης (με ρόπαλο) εναντίον βασιλιά Αρθούρου
«Μεγάλοι μπίζνεσμεν, απίθανες επενδύσεις», θα ήταν ο τίτλος των οικονομικών εφημερίδων, την περίοδο της χρηματιστηριακής ευμάρειας, στο άκουσμα της είδησης ότι ένας Άγγλος δισεκατομμυριούχος «μπήκε» με μεγάλο ποσοστό στη ΔΕΗ, αλλά και της κινητικότητας που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα στον ΟΠΑΠ. Μόνοι που τώρα το χρηματιστηριακό πάρτι στην Ελλάδα έχει τελειώσει, και όσοι μπαίνουν, έχουν έναν διπλό και μόνο στόχο: Να πάρουν φτηνά και να βγάλουν πολλά.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι εκτεταμένες αγοραπωλησίες των τελευταίων ημερών στα μεγάλα κρατικόχαρτα - τη ΔΕΗ και τον ΟΠΑΠ - συμπίπτουν με την απόφαση για επίσπευση της αποκρατικοποίησης των δύο αυτών μεγάλων δημοσίων οργανισμών. Ήξεραν δεν ήξεραν τη συγκεκριμένη πληροφορία, οι μεγάλοι ξένοι άρχισαν να παίρνουν θέσεις σαν τα κοράκια, για τη μάχη που θα δοθεί πάνω από το χρηματιστηριακό πτώμα της ελληνικής οικονομίας. Οι περισσότεροι ήδη γελούν με το πάθημα της Deutsche Bank, που χρυσοπλήρωσε τον ΟΤΕ, και απλά περιμένουν μια καλύτερη ευκαιρία.
Μία τέτοια ευκαιρία αντιλήφθηκε και ο Στέφεν Μπατ (ρόπαλο). Πρόκειται για τον επικεφαλής και συνιδιοκτήτη του ομίλου επενδύσεων Silchester, ο οποίος πριν από μερικές ημέρες απέκτησε μέσω 6 fund του ομίλου του το 10,02% του μετοχικού κεφαλαίου της ΔΕΗ (ή για την ακρίβεια των δικαιωμάτων ψήφου), ανεβάζοντας σε 23. 240.603 τις μετοχές της επιχείρησης που διαθέτει.
Αγοράζουν φτηνά
Τα 6 funds της Silchester αγόρασαν φτηνά. Μετά το χρηματιστηριακό στραπάτσο που έριξε στο ήμισυ της αποτίμηση της ΔΕΗ, οι μετοχές της είναι εύκολος στόχος. Τις τελευταίες εβδομάδες κυμαινόταν στο όριο των 6 ευρώ, όταν το υψηλό έτους ήταν πάνω από 13 ευρώ. Κάπου εκεί άρχισε και η κινητικότητα, με κάπου 600.000 μετοχές να αλλάζουν χέρια σε καθημερινή βάση. Και πριν από μια εβδομάδα, ο κύκλος των αγορών από τη Silchester έκλεισε με μία λακωνική ανακοίνωση.
Μια σημαντική λεπτομέρεια που διευκρινίζει η ανακοίνωση είναι ότι οι αγοραστές (δηλαδή τα funds ή αυτοί που βρίσκονται πίσω τους) δίνουν στη Silchester πλήρη διακριτική ευχέρεια στις επενδύσεις τους, αλλά και εξουσιοδότηση να ψηφίζει για λογαριασμό τους. Εντούτοις, η Silchester δεν ενεργεί ως θεματοφύλακας για τους πελάτες της - και επομένως οι μετοχές δεν διατηρούνται στο όνομα της Silchester, αλλά στο όνομα της τράπεζας-θεματοφύλακα (custodian bank) κάθε πελάτη.
Κάπως έτσι, η Silchester έγινε ο πρώτος ιδιώτης θεσμικός επενδυτής της επιχείρησης, με δεύτερη τη Fidelity Investments (το γνωστό αμερικανικό fund με εμπλοκή και στον ΟΠΑΠ), που ελέγχει το 5%, ενώ το ποσοστό του Δημοσίου στη ΔΕΗ βρίσκεται στο 51,49%.
Η δεύτερη λεπτομέρεια αφορά το επίπεδο του ποσοστού της ΔΕΗ, που θα βγει προς πώληση στην ιδιωτικοποίηση. Θα είναι το 17% (που, όπως έχει δηλώσει ο Παπακωσταντίνου, η κυβέρνηση θέλει να πουλήσει, όχι μέσω του χρηματιστηρίου, αλλά μέσω στρατηγικού επενδυτή) ή ακόμα μεγαλύτερο, όπως διέρρευσε στα μέσα του καλοκαιριού; Ότι και να γίνει, το ενδιαφέρον είναι μεγάλο, όπως θα δούμε και πιο κάτω.
Από τον ΑΒ Βασιλόπουλο
Πριν απ' αυτό, όμως, ας δούμε ποιος είναι ο άνθρωπος που φαίνεται να βρίσκεται πίσω από τη μεγάλη εξέλιξη. Παλαιό στέλεχος της πανίσχυρης επενδυτικής τράπεζας Morgan Stanley, ο Μπατ, μαζί με τον Μίκαελ Κόουαν - επίσης εργαζόμενο, τότε, στον αμερικανικό κολοσσό - πήραν στα μέσα της δεκαετίας του '90 (μια εποχή που ευνοούσε τέτοιες κινήσεις) το ρίσκο να δημιουργήσουν το δικό τους «μαγαζί».
Το ρίσκο πέτυχε και η Silchester International, καθώς μέσα σε 17 χρόνια κατάφερε να επενδύσει σε αρκετά γνωστά ονόματα διεθνώς, όπως η βρετανική εταιρεία παραγωγής ζάχαρης Tate & Lyle, η αλυσίδα βιβλιοπωλείων W.H. Smith, η πασίγνωστη αλυσίδα φαρμακείων Boots, αλλά και ο όμιλος Delhaize, που εδώ και χρόνια διαχειρίζεται στην Ελλάδα τα σούπερ μάρκετ ΑΒ Βασιλόπουλος! Και ακόμη, στην εφημερίδα «South China Morning Post», στη βρετανική ζυθοποιία Wolves & Dudley, στη φίρμα εντομοκτόνων Rentokill, στην αυστραλιανή Jardine Lloyd Thomson, στην Electric Components και στην Amer Group. Συνολικά, διαχειρίζεται ποσοστά σε 150 εταιρείες και κεφάλαια γύρω στα 20 δισ. ευρώ.
Η επενδυτική εταιρεία οφείλει την ονομασία της στο χωριό (Silchester) στο οποίο ο Στέφεν Μπατ έχει το εξοχικό του, στην πολιτεία του Μισούρι των ΗΠΑ. Εκεί, το «μαγαζί» του εξασφάλισε και τα πρώτα του επενδυτικά κεφάλαια, διαχειριζόμενο τα ύψους 200 εκατ. δολαρίων αποθεματικά του ταμείου των δημοσίων υπαλλήλων στο Μισούρι. Πρόκειται δηλαδή για έναν άνθρωπο που γνωρίζει τα θέματα του δημοσίου τομέα και τη διαχείρισή τους!
Στο Λονδίνο, όπου εδρεύει (συγκεκριμένα στο πανάκριβο Mayfair), οι αναφορές κάνουν λόγο για μια εταιρεία χαμηλού προφίλ - όπως άλλωστε και ο ίδιος ο Στέφεν Μπατ - η οποία στο πέρασμα του χρόνου έχει φέρει πολύ καλές αποδόσεις στις τοποθετήσεις της. Κάποια δημοσιεύματα αναφέρουν ετήσιες αποδόσεις μεταξύ 7 και 15% για μια σταθερή περίοδο δεκαετίας. Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και μέσα στην κρίση, οι πελάτες της Silchester απολαμβάνουν υψηλές αποδόσεις.
Αυτό, όμως, δεν φαίνεται να ισχύει και για την προσωπική περιουσία του Στέφεν Μπατ. Ο επικεφαλής του επενδυτικού σχήματος - αν και παραμένει ανάμεσα στους 100 πλουσιότερους Βρετανούς -είδε το προσωπικό του «χαρτοφυλάκιο» αξιών να κατρακυλά από την 24η θέση, στην οποία βρισκόταν το 2004, στην 40ή.
Τα απλά μαθηματικά
Μπορεί η μείωση της προσωπικής του περιουσίας να μην είναι ο λόγος που ο Μπατ και η Silchester αποφάσισαν να κάνουν «ντου» στη ΔΕΗ. Το ερώτημα, όμως, παραμένει: Τι θέλουν οι Άγγλοι και οι πελάτες τους σε ένα ελληνικό μαγαζί;
Η ιδιωτικοποίηση και οι προοπτικές ελέγχου της ΔΕΗ διαμορφώνουν από μόνες τους ένα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Άλλωστε, τα λεφτά δεν ήταν και πολλά. Η Silchester κατείχε ήδη από λίγο παλαιότερα ένα σημαντικό ποσοστό, και απλώς το επέκτεινε. Αν υπολογίσουμε τη μέση τιμή αγοράς μετοχών ΔΕΗ στα 7 ευρώ, τότε το ποσό που έπεσε για το 10%, δεν είναι πάνω από 150 εκατ. ευρώ. Όσα, δηλαδή, υπολογίζεται να βάλει το Κατάρ στην αύξηση της Alpha Eurobank.
Τώρα, ποια επένδυση συμφέρει περισσότερο, θα σας γελάσω... Η απόκτηση της μεγαλύτερης ιδιωτικής τράπεζας (και με τα περισσότερα ελληνικά ομόλογα) ή η εταιρεία που ελέγχει τις μισές, σχεδόν, πλουτοπαραγωγικές πηγές - έστω και σε καθεστώς μονοπωλίου;
Τα μαθηματικά μου, πάντως, μου λένε ότι το 10%, μαζί με το 17%που ο Παπακωνσταντίνου θέλει να «σπρώξει» σε θεσμικό επενδυτή (μόλις βρέθηκε κι αυτός...) μας κάνουν 27%. Και το ποσοστό αυτό βρίσκεται πολύ κοντά στη λεγόμενη αναστέλλουσα μειοψηφία, το ποσοστό, δηλαδή, που μπλοκάρει πιθανές αποφάσεις.
Στο ναδίρ
Και βέβαια, εάν κάτι τέτοιο επιτευχθεί, σκεφτείτε που θα πάει η τιμή της μετοχής. Σήμερα, η χρηματιστηριακή αξία της ΔΕΗ είναι λίγο κάτω του 1,5 δισ. ευρώ, όταν πριν από 6 μήνες ήταν σχεδόν 3 δισ. Και βέβαια, με την ψυχολογία της αγοράς στο ναδίρ των τελευταίων εβδομάδων, οι τίτλοι «Χάθηκε ο έλεγχος της ΔΕΗ» θα στείλουν την τιμή ακόμη πιο κάτω, έτσι ώστε όποιος ενδιαφέρεται, να μπορέσει να ψωνίσει πραγματικά «κοψοχρονιά».
Στην ίδια την επιχείρηση, κάποια στελέχη των οικονομικών διευθύνσεων που γνωρίζουν τη Silchester (από την περίοδο που οι Βρετανοί μπήκαν στην επιχείρηση, έχουν γίνει αρκετές παρουσιάσεις), μιλούν για ένα fund με μακροπρόθεσμο ορίζοντα, που αποφεύγει τις ευκαιριακές τοποθετήσεις και επιθετικές κινήσεις κερδοσκοπίας των hedge funds. Βέβαια, δεν είναι και απαραίτητο τόσο οι ίδιοι όσο και ο πρόεδρος Αρθούρος Ζερβός, που κρατά σκοπίμως χαμηλά τους τόνους, να γνωρίζουν τις προθέσεις του Μπατ.
Τις ανησυχίες του Ζερβού προσπαθεί να μετριάσει ο βρετανικός Τύπος, αλλά... και ο ίδιος ο μάνατζερ: «Χαμηλό προφίλ», «συντηρητικός επενδυτής, που πολύ σπάνια επεμβαίνει επιθετικά στις αποφάσεις που παίρνει το μάνατζμεντ των εταιρειών τις οποίες ελέγχει», έγραφε γι' αυτόν ένα πρόσφατο δημοσίευμα των «Κυριακάτικων Τάιμς». Με τίτλο «Ένας fund manager του City με χαμηλό προφίλ», η εφημερίδα σημείωνε ότι ο Στέφεν Μπατ επιχειρεί το τελευταίο διάστημα να αλλάξει αυτή την εικόνα για τον εαυτό του - κι ότι στο πλαίσιο αυτό έδωσε στην εφημερίδα συνέντευξη:
«Δεν θέλω η Silchester να θεωρείται ως ένα μυστικοπαθές fund, γιατί αυτό δεν απέχει και πολύ από το να δημιουργήσει την εντύπωση μιας απειλητικής - όσον αφορά στην επενδυτική της πολιτική - εταιρείας», εξηγεί ο Μπατ.
Όσοι Έλληνες μιλούν με γνωστούς και φίλους οικονομολόγους ή χρηματιστές και οικονομικάριους που έχουν ήδη «μεταναστεύσει» στο City, επιβεβαιώνουν το δημοσίευμα των «Τάιμς». Η ελληνική κοινότητα του Λονδίνου «ξέρει» ότι το «επενδυτικό σπίτι» του Στέφεν Μπατ έχει τη φήμη ενός λογικού μαγαζιού που δεν αποζητά μεγάλα περιθώρια κερδών για τον ίδιο και τους πελάτες του.
Ήδη, πάντως, ακόμη και μέσα στο επενδυτικό αυτό σπίτι, ακούγεται πολύ έντονα ότι η κίνηση στη ΔΕΗ σχεδιάστηκε και δρομολογήθηκε από εξέχοντα μέλη του ελληνικού εφοπλιστικού λόμπι, τα οποία εδώ και χρόνια συμμετέχουν ενεργά στα κεφάλαια της Silchester. Τώρα, εάν με τον τρόπο αυτόν θέλουν οι ίδιοι να εμπλακούν στα της ΔΕΗ - ή απλώς θεωρούν ότι η επένδυσή τους θα αποδώσει στο μεσοπρόθεσμο μέλλον -, θα φανεί στις επόμενες κινήσεις. Μην εκπλαγείτε, πάντως, εάν τους επόμενους μήνες, το fund του Στέφεν Μπατ αποκτήσει λόγο στην είσπραξη του ειδικού τέλος για τα ακίνητα, στο πλευρό ή απέναντι από τη ΓΕΝΟΠ και τον Φωτόπουλο!
«Μεγάλοι μπίζνεσμεν, απίθανες επενδύσεις», θα ήταν ο τίτλος των οικονομικών εφημερίδων, την περίοδο της χρηματιστηριακής ευμάρειας, στο άκουσμα της είδησης ότι ένας Άγγλος δισεκατομμυριούχος «μπήκε» με μεγάλο ποσοστό στη ΔΕΗ, αλλά και της κινητικότητας που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα στον ΟΠΑΠ. Μόνοι που τώρα το χρηματιστηριακό πάρτι στην Ελλάδα έχει τελειώσει, και όσοι μπαίνουν, έχουν έναν διπλό και μόνο στόχο: Να πάρουν φτηνά και να βγάλουν πολλά.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι εκτεταμένες αγοραπωλησίες των τελευταίων ημερών στα μεγάλα κρατικόχαρτα - τη ΔΕΗ και τον ΟΠΑΠ - συμπίπτουν με την απόφαση για επίσπευση της αποκρατικοποίησης των δύο αυτών μεγάλων δημοσίων οργανισμών. Ήξεραν δεν ήξεραν τη συγκεκριμένη πληροφορία, οι μεγάλοι ξένοι άρχισαν να παίρνουν θέσεις σαν τα κοράκια, για τη μάχη που θα δοθεί πάνω από το χρηματιστηριακό πτώμα της ελληνικής οικονομίας. Οι περισσότεροι ήδη γελούν με το πάθημα της Deutsche Bank, που χρυσοπλήρωσε τον ΟΤΕ, και απλά περιμένουν μια καλύτερη ευκαιρία.
Μία τέτοια ευκαιρία αντιλήφθηκε και ο Στέφεν Μπατ (ρόπαλο). Πρόκειται για τον επικεφαλής και συνιδιοκτήτη του ομίλου επενδύσεων Silchester, ο οποίος πριν από μερικές ημέρες απέκτησε μέσω 6 fund του ομίλου του το 10,02% του μετοχικού κεφαλαίου της ΔΕΗ (ή για την ακρίβεια των δικαιωμάτων ψήφου), ανεβάζοντας σε 23. 240.603 τις μετοχές της επιχείρησης που διαθέτει.
Αγοράζουν φτηνά
Τα 6 funds της Silchester αγόρασαν φτηνά. Μετά το χρηματιστηριακό στραπάτσο που έριξε στο ήμισυ της αποτίμηση της ΔΕΗ, οι μετοχές της είναι εύκολος στόχος. Τις τελευταίες εβδομάδες κυμαινόταν στο όριο των 6 ευρώ, όταν το υψηλό έτους ήταν πάνω από 13 ευρώ. Κάπου εκεί άρχισε και η κινητικότητα, με κάπου 600.000 μετοχές να αλλάζουν χέρια σε καθημερινή βάση. Και πριν από μια εβδομάδα, ο κύκλος των αγορών από τη Silchester έκλεισε με μία λακωνική ανακοίνωση.
Μια σημαντική λεπτομέρεια που διευκρινίζει η ανακοίνωση είναι ότι οι αγοραστές (δηλαδή τα funds ή αυτοί που βρίσκονται πίσω τους) δίνουν στη Silchester πλήρη διακριτική ευχέρεια στις επενδύσεις τους, αλλά και εξουσιοδότηση να ψηφίζει για λογαριασμό τους. Εντούτοις, η Silchester δεν ενεργεί ως θεματοφύλακας για τους πελάτες της - και επομένως οι μετοχές δεν διατηρούνται στο όνομα της Silchester, αλλά στο όνομα της τράπεζας-θεματοφύλακα (custodian bank) κάθε πελάτη.
Κάπως έτσι, η Silchester έγινε ο πρώτος ιδιώτης θεσμικός επενδυτής της επιχείρησης, με δεύτερη τη Fidelity Investments (το γνωστό αμερικανικό fund με εμπλοκή και στον ΟΠΑΠ), που ελέγχει το 5%, ενώ το ποσοστό του Δημοσίου στη ΔΕΗ βρίσκεται στο 51,49%.
Η δεύτερη λεπτομέρεια αφορά το επίπεδο του ποσοστού της ΔΕΗ, που θα βγει προς πώληση στην ιδιωτικοποίηση. Θα είναι το 17% (που, όπως έχει δηλώσει ο Παπακωσταντίνου, η κυβέρνηση θέλει να πουλήσει, όχι μέσω του χρηματιστηρίου, αλλά μέσω στρατηγικού επενδυτή) ή ακόμα μεγαλύτερο, όπως διέρρευσε στα μέσα του καλοκαιριού; Ότι και να γίνει, το ενδιαφέρον είναι μεγάλο, όπως θα δούμε και πιο κάτω.
Από τον ΑΒ Βασιλόπουλο
Πριν απ' αυτό, όμως, ας δούμε ποιος είναι ο άνθρωπος που φαίνεται να βρίσκεται πίσω από τη μεγάλη εξέλιξη. Παλαιό στέλεχος της πανίσχυρης επενδυτικής τράπεζας Morgan Stanley, ο Μπατ, μαζί με τον Μίκαελ Κόουαν - επίσης εργαζόμενο, τότε, στον αμερικανικό κολοσσό - πήραν στα μέσα της δεκαετίας του '90 (μια εποχή που ευνοούσε τέτοιες κινήσεις) το ρίσκο να δημιουργήσουν το δικό τους «μαγαζί».
Το ρίσκο πέτυχε και η Silchester International, καθώς μέσα σε 17 χρόνια κατάφερε να επενδύσει σε αρκετά γνωστά ονόματα διεθνώς, όπως η βρετανική εταιρεία παραγωγής ζάχαρης Tate & Lyle, η αλυσίδα βιβλιοπωλείων W.H. Smith, η πασίγνωστη αλυσίδα φαρμακείων Boots, αλλά και ο όμιλος Delhaize, που εδώ και χρόνια διαχειρίζεται στην Ελλάδα τα σούπερ μάρκετ ΑΒ Βασιλόπουλος! Και ακόμη, στην εφημερίδα «South China Morning Post», στη βρετανική ζυθοποιία Wolves & Dudley, στη φίρμα εντομοκτόνων Rentokill, στην αυστραλιανή Jardine Lloyd Thomson, στην Electric Components και στην Amer Group. Συνολικά, διαχειρίζεται ποσοστά σε 150 εταιρείες και κεφάλαια γύρω στα 20 δισ. ευρώ.
Η επενδυτική εταιρεία οφείλει την ονομασία της στο χωριό (Silchester) στο οποίο ο Στέφεν Μπατ έχει το εξοχικό του, στην πολιτεία του Μισούρι των ΗΠΑ. Εκεί, το «μαγαζί» του εξασφάλισε και τα πρώτα του επενδυτικά κεφάλαια, διαχειριζόμενο τα ύψους 200 εκατ. δολαρίων αποθεματικά του ταμείου των δημοσίων υπαλλήλων στο Μισούρι. Πρόκειται δηλαδή για έναν άνθρωπο που γνωρίζει τα θέματα του δημοσίου τομέα και τη διαχείρισή τους!
Στο Λονδίνο, όπου εδρεύει (συγκεκριμένα στο πανάκριβο Mayfair), οι αναφορές κάνουν λόγο για μια εταιρεία χαμηλού προφίλ - όπως άλλωστε και ο ίδιος ο Στέφεν Μπατ - η οποία στο πέρασμα του χρόνου έχει φέρει πολύ καλές αποδόσεις στις τοποθετήσεις της. Κάποια δημοσιεύματα αναφέρουν ετήσιες αποδόσεις μεταξύ 7 και 15% για μια σταθερή περίοδο δεκαετίας. Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και μέσα στην κρίση, οι πελάτες της Silchester απολαμβάνουν υψηλές αποδόσεις.
Αυτό, όμως, δεν φαίνεται να ισχύει και για την προσωπική περιουσία του Στέφεν Μπατ. Ο επικεφαλής του επενδυτικού σχήματος - αν και παραμένει ανάμεσα στους 100 πλουσιότερους Βρετανούς -είδε το προσωπικό του «χαρτοφυλάκιο» αξιών να κατρακυλά από την 24η θέση, στην οποία βρισκόταν το 2004, στην 40ή.
Τα απλά μαθηματικά
Μπορεί η μείωση της προσωπικής του περιουσίας να μην είναι ο λόγος που ο Μπατ και η Silchester αποφάσισαν να κάνουν «ντου» στη ΔΕΗ. Το ερώτημα, όμως, παραμένει: Τι θέλουν οι Άγγλοι και οι πελάτες τους σε ένα ελληνικό μαγαζί;
Η ιδιωτικοποίηση και οι προοπτικές ελέγχου της ΔΕΗ διαμορφώνουν από μόνες τους ένα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Άλλωστε, τα λεφτά δεν ήταν και πολλά. Η Silchester κατείχε ήδη από λίγο παλαιότερα ένα σημαντικό ποσοστό, και απλώς το επέκτεινε. Αν υπολογίσουμε τη μέση τιμή αγοράς μετοχών ΔΕΗ στα 7 ευρώ, τότε το ποσό που έπεσε για το 10%, δεν είναι πάνω από 150 εκατ. ευρώ. Όσα, δηλαδή, υπολογίζεται να βάλει το Κατάρ στην αύξηση της Alpha Eurobank.
Τώρα, ποια επένδυση συμφέρει περισσότερο, θα σας γελάσω... Η απόκτηση της μεγαλύτερης ιδιωτικής τράπεζας (και με τα περισσότερα ελληνικά ομόλογα) ή η εταιρεία που ελέγχει τις μισές, σχεδόν, πλουτοπαραγωγικές πηγές - έστω και σε καθεστώς μονοπωλίου;
Τα μαθηματικά μου, πάντως, μου λένε ότι το 10%, μαζί με το 17%που ο Παπακωνσταντίνου θέλει να «σπρώξει» σε θεσμικό επενδυτή (μόλις βρέθηκε κι αυτός...) μας κάνουν 27%. Και το ποσοστό αυτό βρίσκεται πολύ κοντά στη λεγόμενη αναστέλλουσα μειοψηφία, το ποσοστό, δηλαδή, που μπλοκάρει πιθανές αποφάσεις.
Στο ναδίρ
Και βέβαια, εάν κάτι τέτοιο επιτευχθεί, σκεφτείτε που θα πάει η τιμή της μετοχής. Σήμερα, η χρηματιστηριακή αξία της ΔΕΗ είναι λίγο κάτω του 1,5 δισ. ευρώ, όταν πριν από 6 μήνες ήταν σχεδόν 3 δισ. Και βέβαια, με την ψυχολογία της αγοράς στο ναδίρ των τελευταίων εβδομάδων, οι τίτλοι «Χάθηκε ο έλεγχος της ΔΕΗ» θα στείλουν την τιμή ακόμη πιο κάτω, έτσι ώστε όποιος ενδιαφέρεται, να μπορέσει να ψωνίσει πραγματικά «κοψοχρονιά».
Στην ίδια την επιχείρηση, κάποια στελέχη των οικονομικών διευθύνσεων που γνωρίζουν τη Silchester (από την περίοδο που οι Βρετανοί μπήκαν στην επιχείρηση, έχουν γίνει αρκετές παρουσιάσεις), μιλούν για ένα fund με μακροπρόθεσμο ορίζοντα, που αποφεύγει τις ευκαιριακές τοποθετήσεις και επιθετικές κινήσεις κερδοσκοπίας των hedge funds. Βέβαια, δεν είναι και απαραίτητο τόσο οι ίδιοι όσο και ο πρόεδρος Αρθούρος Ζερβός, που κρατά σκοπίμως χαμηλά τους τόνους, να γνωρίζουν τις προθέσεις του Μπατ.
Τις ανησυχίες του Ζερβού προσπαθεί να μετριάσει ο βρετανικός Τύπος, αλλά... και ο ίδιος ο μάνατζερ: «Χαμηλό προφίλ», «συντηρητικός επενδυτής, που πολύ σπάνια επεμβαίνει επιθετικά στις αποφάσεις που παίρνει το μάνατζμεντ των εταιρειών τις οποίες ελέγχει», έγραφε γι' αυτόν ένα πρόσφατο δημοσίευμα των «Κυριακάτικων Τάιμς». Με τίτλο «Ένας fund manager του City με χαμηλό προφίλ», η εφημερίδα σημείωνε ότι ο Στέφεν Μπατ επιχειρεί το τελευταίο διάστημα να αλλάξει αυτή την εικόνα για τον εαυτό του - κι ότι στο πλαίσιο αυτό έδωσε στην εφημερίδα συνέντευξη:
«Δεν θέλω η Silchester να θεωρείται ως ένα μυστικοπαθές fund, γιατί αυτό δεν απέχει και πολύ από το να δημιουργήσει την εντύπωση μιας απειλητικής - όσον αφορά στην επενδυτική της πολιτική - εταιρείας», εξηγεί ο Μπατ.
Όσοι Έλληνες μιλούν με γνωστούς και φίλους οικονομολόγους ή χρηματιστές και οικονομικάριους που έχουν ήδη «μεταναστεύσει» στο City, επιβεβαιώνουν το δημοσίευμα των «Τάιμς». Η ελληνική κοινότητα του Λονδίνου «ξέρει» ότι το «επενδυτικό σπίτι» του Στέφεν Μπατ έχει τη φήμη ενός λογικού μαγαζιού που δεν αποζητά μεγάλα περιθώρια κερδών για τον ίδιο και τους πελάτες του.
Ήδη, πάντως, ακόμη και μέσα στο επενδυτικό αυτό σπίτι, ακούγεται πολύ έντονα ότι η κίνηση στη ΔΕΗ σχεδιάστηκε και δρομολογήθηκε από εξέχοντα μέλη του ελληνικού εφοπλιστικού λόμπι, τα οποία εδώ και χρόνια συμμετέχουν ενεργά στα κεφάλαια της Silchester. Τώρα, εάν με τον τρόπο αυτόν θέλουν οι ίδιοι να εμπλακούν στα της ΔΕΗ - ή απλώς θεωρούν ότι η επένδυσή τους θα αποδώσει στο μεσοπρόθεσμο μέλλον -, θα φανεί στις επόμενες κινήσεις. Μην εκπλαγείτε, πάντως, εάν τους επόμενους μήνες, το fund του Στέφεν Μπατ αποκτήσει λόγο στην είσπραξη του ειδικού τέλος για τα ακίνητα, στο πλευρό ή απέναντι από τη ΓΕΝΟΠ και τον Φωτόπουλο!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου