Ο δεητζής έχει φωνή......

Μα, ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΩΝ, όλοι αυτοί μας θεωρούν τόσο ηλίθιους;

Θέλω να ξέρω, έχω την απαίτηση να μάθω πόση είναι η οικιακή και πόση η βιομηχανική κατανάλωση, τι ποσοστό διακοπών έγινε στην οικιακή και τι στην βιομηχανική παροχή, πανελλαδικά.

προνομιούχους εργαζόμενους της ΔΕΗ (είμαι, πριν από πολλά χρόνια βέβαια), τα όσα υποστηρίζω αφορούν τα ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΛΑΘΗ των μόνιμων εργαζόμενων, οι οποίοι δεν κατάλαβαν το παιχνίδι που στηνόταν τόσα χρόνια, δεν είδαν ότι οι εργασιακές σχέσεις άλλαζαν με τις προσλήψεις έκτακτων συμβασιούχων ασφαλισμένων στο ΙΚΑ, δεν φρόντισαν να βοηθήσουν αυτούς τους έκτακτους, επαναπαύθηκαν στο ασφαλιστικό τους ταμείο, στους μισθούς και τις συντάξεις (τις οποίες πραγματικά άξιζαν), θεώρησαν ότι αυτή η κατάσταση ήταν αιώνια κατοχυρωμένη και τώρα βρίσκονται στον αέρα. Στην Τρίπολη έχω την ευκαιρία να συζητώ με εργαζόμενους της ΔΕΗ και διαπιστώνω ότι δεν ελπίζουν πολλά πράγματα. Όμως είναι αναγκασμένοι να συνεχίσουν. Είναι ένας αγώνας από την έκβαση του οποίου θα υπάρξουν επιπτώσεις σε πολλούς άλλους τομείς. Είναι ένας αγώνας που ενδιαφέρει όλη την εργατική τάξη, αυτούς τουλάχιστον που έχουν κάποια θέση εργασίας, και είναι μια τέλεια ευκαιρία για να μπουν σε συζήτηση πάμπολλα κοινωνικά προβλήματα, η ανασφάλιστη εργασία, το καθεστώς των συμβάσεων λίγων μηνών, οι κοινωνικές ανισότητες.

Οι κόμποι έφτασαν στο χτένι, πολλοί κόμποι μαζί.

Από χρόνια έβλεπα τη μεταμόρφωση των κοινωνιών, τη διαδεδομένη μετατροπή της μεγάλης μάζας σε προλετάριους του 19ου αιώνα χωρίς δικαιώματα και εγγυήσεις με μια έσχατη μειοψηφία πραγματικών προνομιούχων, οι οποίοι θα απολαμβάνουν ένα επίπεδο ευημερίας παρόμοιο με αυτό που γνώρισε η Δύση τα χρόνια πριν από την κατάρρευση του υπαρκτού. Σε τελική ανάλυση, η ανθρώπινη ευημερία, στόχος όλων των κοινωνικών συστημάτων, φαίνεται ότι είναι απραγματοποίητη ουτοπία και ότι επιτεύχθηκε στιγμιαία γύρω στο 1980. Από κει και πέρα πήραμε την κατηφόρα. Εμείς φταίμε, βέβαια. Δεν πήραμε τα μέτρα μας, επαναπαυθήκαμε, νομίζαμε ότι τίποτα δεν θα αμφισβητούσε τις κοινωνικές κατακτήσεις, και τώρα θα είναι τρομερά δύσκολο και οδυνηρό να αλλάξουμε πορεία.
Απελπιστική παγκόσμια κοινωνική οπισθοδρόμηση.

Συνιστώ να διαβάσετε το Σημειωματάριο ιδεών της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας της προηγούμενης κυριακής 2.3.2008, όπου παρουσιάζεται απόσπασμα από βιβλίο του Έρικ Χομπσμπάουμ με τίτλο "Δημοκρατία και αγορά στον 21ο αιώνα"

Posted in: δεητζηδικα