Αυτοί που κατέβασαν τον διακόπτη της ΔΕΗ
Στο σπίτι του δεν θα βρεις πρίζες στους τοίχους και καλώδια στο πάτωµα. Εβγαλε την τηλεόραση από το σαλόνι του. Αποχωρίστηκε ηλεκτρικές συσκευές. Ζεσταίνεται µε µια ξυλόσοµπα και στις δύσκολεςµέρες αντλεί ενέργεια από την µπαταρία του αυτοκινήτου του. Εχει περάσει ένας χρόνος που ο Κωνσταντίνος Κιουρτσίδης κατέβασε τονδιακόπτη.
∆εν είναι ερηµίτης. Ούτεκάτοικος ξεχασµένου ορεινού οικισµού ή αποµονωµένου βοσκότοπου. Ο γείτονας απέχει δέκα βήµατα από την αυλή του. Ζει στην Πηγή του Κιλκίς. Ενα χωριό σε ύψος 200 µέτρων, µε 180 κατοίκους, µόλις πέντε χιλιόµετρα δρόµο από την Αξιούπολη, το πιο κοντινό αστικό κέντρο. Το σπίτι του Κωνσταντίνου Κιουρτσίδη όµως είναι το µοναδικό στηνπεριοχή που λειτουργεί χωρίς ηλεκτρικό ρεύµα.
Ενώ η ΓΕΝΟΠ - ∆ΕΗ προειδοποιεί για επαναλαµβανόµενες απεργίες στις αρχέςΜαΐου (ωςαντίδραση στην πώληση επιπλέον ποσοστού 17% της επιχείρησης), που ενδέχεται σύµφωνα µε τους συνδικαλιστές να προκαλέσουν προβλήµατα στην ηλεκτροδότηση, κάποιες οικογένειες ζουν εδώ και καιρό χωρίς ηλεκτρικό ρεύµα. Οχι γιατί αδυνατούν να συνδεθούν µε το δίκτυο ή δεν έχουν εξοφλήσει λογαριασµούς. Γιαορισµένους είναι επιλογή που επιβάλλει η οικολογική συνείδησή τους. Για άλλους, είναι τρόπος εξοικονόµησης χρηµάτων. «Θέλουµε να ζήσουµε όπως οι παλιότερες γενιές στα χωριά», λέει ο ΚωνσταντίνοςΚιουρτσίδης.Από πέρυσι µένει στηνΠηγή µαζίµε τη γυναίκα του και τα δύο παιδιά τους, ηλικίας 3½ και 1½ ετών. Εργάζεται ως τεχνίτης, τοποθετώντας πλακάκια και πέτρα. Και ζει σε ένα βιοκλιµατικό σπίτι µε µεγάλες γυάλινες επιφάνειες για να λούζεται στον ήλιο. ∆ενέχει ψυγείο ήηλεκτρική κουζίνα.Μαγειρεύει και εξασφαλίζειτη θέρµανσή του µε ξύλα. Φωτίζει τα δωµάτια µε ένα φωτοβολαϊκό πάνελ ισχύος 500 W. Το χρησιµοποιεί όµως ελάχιστα. Κάποια προβλήµατα στην εγκατάσταση καιο συννεφιασµένος ουρανός τον αναγκάζουν ναανάβει λάµπες µε παραφινέλαιο. «Κοστίζει ακριβά. ∆ύο ευρώ το λίτρο. Το δίµηνο ξοδεύουµε 32ευρώ µόνο σε αυτό. Εµαθα για µια παλιά συνταγή που εφάρµοζαν οι Ελληνες του Πόντου και αντα καταφέρω θέλω να αντικαταστήσω το παραφινέλαιο µε ζουµί από τον σπόρο αγριοκαρδαµούδας», λέει.
ΟΚΤΩ ΧΡΟΝΙΑ. Κι αν ο Κωνσταντίνος Κιουρτσίδης µετρά µήνες απογαλακτισµού από το δίκτυο της ∆ΕΗ, ο Παναγιώτης Σαϊνατούδης, δηµιουργός της τράπεζας σπόρων «Πελίτι», έζησε οκτώ χρόνια χωρίς ηλεκτρικό ρεύµα. Το 1993 µετακόµισε από τη Θεσσαλονίκη στο χωριό ∆ασωτό της ∆ράµας. Οπως θυµάται, εκείνη την περίοδο της ζωής του δεν ήθελε να εργάζεται και έπρεπε να ελαχιστοποιήσει τα πάγια έξοδάτου. «Ηθελα να γλιτώσω από το άγχος», λέει. Εµεινε σε ένα ετοιµόρροπο σπίτι, χωρίς ρεύµα, που του παραχώρησανοι ιδιοκτήτες και ανέλαβε τη συντήρησή του. Ακολούθησε τον ίδιο τρόπο ζωής τα επόµενα χρόνια, µετακοµίζοντας στην Κάρπη του Κιλκίς και έπειτα στο Σουµάκ, έναν οικισµό στη Ροδόπη. Εκεί πέρασε µαζί του το 2001, όταν τον πρωτογνώρισε, το τελευταίο καλοκαίρι χωρίς ρεύµα η σύζυγός του Σοφία Γίδα.
«Είχαµε ένα ραδιόφωνο µε µπαταρίες. Οταν µας τελείωναν όµως, αν δεν είχαµε µουσική, τραγουδούσαµε εµείς», λέειη ίδια. «∆εν είχαµε κινητά τηλέφωνα. Αλλάήµασταν λιτοί. Μας αρκούσε η επαφή µε τη φύση. Ακολουθούσαµε τους ρυθµούς της. Οταν έπεφτε το σκοτάδι µαζευόµασταν µέσα. Και σηκωνόµασταν µε το πρώτο φως».
Ολα αυτά τα χρόνια ο Παναγιώτης Σαϊνατούδης δεν κατανάλωνε κρέας. Αν χρειαζόταν να συντηρήσει άλλα προϊόντα συγκέντρωνε νερό σε µια δεξαµενή – όπου κρατούνταν σε σχετικάχαµηλή θερµοκρασία – και έβαζε εκεί τα τρόφιµα. Εψηνε ψωµί στη γάστρα και ζεσταινόταν µε ξυλόσοµπα. Στη Ροδόπη δεν είχε ούτε τρεχούµενο νερό. «Κάναµε µπάνιο µε τους κουβάδες, στο φεγγαρόφωτο», λέει.
Πλέον αυτή η ζωή ανήκει στο παρελθόν. Αν καιέλεγε ότι δενθα γεµίσει το νέο σπίτι του µε καλώδια, σήµερα έχει τρειςυπολογιστές, δύο κινητά τηλέφωνα και µία ψηφιακή µηχανή –απαραίτητα σύνεργα για να συντονίζει το δίκτυο ανταλλαγής υπηρεσιών και προϊόντων «Πελίτι».
Για την ώρα, ο Κωνσταντίνος Κιουρτσίδης δεν θέλει να σκέφτεται την επιστροφή του στο δίκτυο ηλεκτροδότησης.Σκοπός τουλέει ότι είναι να γίνει περισσότερο ανεξάρτητος. Η οικογένειά του δεν καταναλώνει κατεψυγµένα προϊόντα, αφούστο σπίτιδεν έχει καν ψυγείο. Οταν χρειάζονται κρέας µπορεί να αγοράσουν µια κότα από τον γείτονα ή να οδηγήσουν µέχρι την Αξιούπολη, έως το πιο κοντινό κρεοπωλείο. Ο,τι αγοράσουν θα το µαγειρέψουν την ίδια µέρα. Αν θέλουν να συντηρήσουν τρόφιµα – κυρίως φρούταή λαχανικά– τα βάζουν όπωςο Παναγιώτης Σαϊνατούδης σε µια δεξαµενή µε ποταµίσιο νερό που η θερµοκρασία του δεν ξεπερνά τους 12 βαθµούς Κελσίου. Οταν σώνεται το παραφινέλαιο ή µπλοκάρει το φωτοβολταϊκό, ο Κωνσταντίνος Κιουρτσίδης χρησιµοποιεί την µπαταρία του αυτοκινήτου. Το µεγαλύτερο πρόβληµα όµως στην ενεργειακή αυτονοµία είναι το πλυντήριο. Λειτουργεί µε µια γεννήτρια βενζίνης. «Πες µου, πώς τα καταφέρνουν άλλοι να ζουν τελείως χωρίς ηλεκτρική ενέργεια. Τι κάνουν µε το πλυντήριο, ειδικά αν έχουν οικογένεια;» αναρωτιέται. Η σκάφη, πάντως, δεν είναι µια λύση που τον ικανοποιεί.
«Ζούσαµε στους ρυθµούς της φύσης. Με το σκοτάδι µαζευόµασταν. Και σηκωνόµασταν µε το φως»
260
ευρώ ετησίως η εξοικονόµηση αν µειώσετε τη χρήση κλιµατιστικού, δεν έχετε τις ηλεκτρικές συσκευές στην αναµονή, κάνετε συχνά απόψυξη στο ψυγείο, µειώσετε κατά έναν βαθµό Κελσίου τον θερµοστάτη της κεντρικής θέρµανσης
Διακοπές χωρίς ρεύµα σε έναν οικισµό µεσαιωνικό
ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ άντεξε για τρία χρόνια. Από το 1993 έως το 1996 ο αναπαλαιωµένος αγροτουριστικός οικισµός της Μηλιάς Χανίων υποδεχόταν τους επισκέπτες τουµε κεριά και λυχνάρια. Στην πορεία µπορεί οι υπεύθυνοι να εγκατέστησαν µια γεννήτρια καιφωτοβολταϊκά συστήµατα πουκαλύπτουν πλέον τις ανάγκες για φωτισµό και τη λειτουργία τηςκουζίνας, ωστόσο τα δωµάτια παραµένουν γυµνά από πρίζες. Στα πέτρινα οικήµατα δεν υπάρχουν τηλεοράσεις. Και όποιος επιθυµεί να φορτίσει το κινητό τηλέφωνο ή τη βιντεοκάµερα θα πρέπει να το κάνειµε σύνεση, περιµένοντας τη σειρά του στηντραπεζαρία.Ο οικισµός της Μηλιάς µπορεί να καλύπτει τις ενεργειακές του ανάγκες µετα 20 kW που παράγουν τα φωτοβολταϊκά, αλλά λειτουργεί ανεξάρτητααπό το δίκτυοτης ∆ΕΗ όλο τονχρόνο και µπορεί να φιλοξενήσει35 άτοµα.«Προσπαθούµε ναπεράσουµε στον κόσµο τη φιλοσοφία µας για όσο το δυνατόν λιγότερηκατανάλωση ρεύµατος. Τουςπροτρέπουµετο βράδυ να χρησιµοποιήσουν ένα κερί για διάβασµα αντί για τον φωτισµό της λάµπας», λέει ο Τάσος Γούργουρας, υπεύθυνος λειτουργίας του παραδοσιακού οικισµού.
ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ. Οταν στηνόταν η Μηλιά µε πέτρα και ξύλο πάνω στα θεµέλια ενός µεσαιωνικού οικισµού, οι δηµιουργοί της επεδίωκαν να λειτουργεί στουςρυθµούς της φύσης.
Οπως εξηγείόµως ο Τάσος Γούργουρας έπρεπε να κάνουν τις υποχωρήσεις τους.«∆εν υπήρχευποστηρικτικό πλαίσιο. Επειδή δεν είχαµε τηλεοράσεις, σάουναή ηλεκτρικές κλειδαριές,αυτοµάτωςο οικισµός έπεφτε στηντουριστική κατηγορία,ακόµη κιαν παρείχαµε στους επισκέπτες µας όλες τις ανέσεις. Αναγκαστήκαµε τότεκαι βάλαµε ταφωτοβολταϊκά.Αν ζεις στο βουνό ή στη φύση θα µπορούσες να αφήσεις το ρεύµα πίσω και δεν θα σου έλειπε τίποτα», λέει.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου