Μάχη πολλών μνηστήρων για το λιγνιτωρυχείο της Βεύης

Όλοι οι παίκτες της εγχώριας ενεργειακής αγοράς, εκπροσωπώντας τον ιδιωτικό τομέα, εξέφρασαν ενδιαφέρον για τη μίσθωση του λιγνιτωρυχείου της Βεύης στη Φλώρινα.

Πρόκειται για δημόσιο λιγνιτωρυχείο, με αποθέματα περίπου 90 εκατομμυρίων τόνων, το οποίο μέχρι πριν από 7 χρόνια εκμεταλλευόταν εταιρεία του Κ. Βαρβούτη, η οποία στη συνέχεια κατέστη έκπτωση και τα δικαιώματα επέστρεψαν στο Δημόσιο.

Παρά το ότι η διαδικασία που επέλεξε το υπουργείο, αφορά αποκλειστικά και μόνο την παραχώρηση δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης λιγνίτη, η παραχώρηση αυτή, συνδυάζεται αμέσως με τη δημιουργία μονάδας ηλεκτροπαραγωγής.

Ο λόγος είναι ότι παρά την επιβάρυνση της ηλεκτροπαραγωγής από λιγνίτη, με το υψηλό κόστος των εκπομπών ρύπων που θα ισχύσει από το 2013 και μετά, το νέο εργοστάσιο, μαζί με αυτό που λειτουργεί η ΔΕΗ [DEHr.AT] στη Μελίτη της Φλώρινας, θα είναι τα πρώτα που θα προσφέρουν ενέργεια στην ημερήσια αγορά και θα ακολουθούν τα παλιότερα.

Σύμφωνα με μοντέλα που έχουν επεξεργαστεί ενεργειακοί φορείς, από το 2013 και μετά, στον υπολογισμό της οριακής τιμής του συστήματος, θα συμμετέχει και το κόστος των ρύπων ανά παραγόμενη κιλοβατώρα, μέγεθος που είναι συνάρτηση του βαθμού απόδοσης της κάθε μονάδας.

Έτσι, από τις θερμικές μονάδες, οι πρώτες που θα εισφέρουν ηλεκτρική ενέργεια θα είναι οι μονάδες φυσικού αερίου, λόγω του υψηλού βαθμού απόδοσης και των χαμηλότερων εκπομπών. Θα ακολουθούν κατά σειρά οι λιγνιτικές με τον υψηλότερο βαθμό απόδοσης.

Η πλέον σύγχρονη μονάδα, δηλαδή αυτή που θα έχει κατασκευαστεί τελευταία, θα είναι η πρώτη λιγνιτική που θα προσφέρει ενέργεια στο σύστημα και θα ακολουθούν, η μονάδα της ΔΕΗ στη Μελίτη Φλώρινας, η μονάδα 5 του ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου και σύμφωνα με τον προγραμματισμό της ζήτησης, οι παλαιότερες μονάδες της ΔΕΗ.

Οι προκλήσεις

Η προοπτική αυτή, όπως είναι φυσικό δημιουργεί προκλήσεις, όχι μόνο πολιτικές, αλλά και σε οικονομικό- επιχειρηματικό επίπεδο. Οι διακηρύξεις των πολιτικών ηγεσιών για τη συνεισφορά του λιγνίτη στην κάλυψη των αναγκών και στη διατήρηση της τιμής της κιλοβατώρας σε χαμηλά επίπεδα, δύσκολα θα μπορούν να σταθούν.

Όπως έχουν επανειλημμένα επισημάνει, τόσο η ηγεσία της ΔΕΗ, όσο και οι αρμόδιοι της ΡΑΕ με το σημερινό μείγμα καυσίμων στην ηλεκτροπαραγωγή, στο οποίο ο λιγνίτης συμμετέχει με 50%-55%, η επιβάρυνση της ΔΕΗ για αγορά δικαιωμάτων ρύπων, θα είναι μεγαλύτερη από 1,2 δισ. ευρώ το χρόνο.

Με το δεδομένο αυτό, για να διατηρηθεί ο ρόλος του λιγνίτη στην ηλεκτροπαραγωγή, και με τη σημερινή εικόνα της παραγωγικής υποδομής της ΔΕΗ, θα πρέπει η επιβάρυνση από τις εκπομπές ρύπων να μεταφερθεί στην κατανάλωση, αυξάνοντας την τιμή της κιλοβατώρας κατά περίπου 30%. Έτσι, η επιλογή για διατήρηση των παλαιών εργοστασίων της ΔΕΗ, και της απασχόλησης που προσφέρουν αυτά, θα σημάνει σημαντική επιβάρυνση των καταναλωτών. Η εναλλακτική υποκατάστασης μέρους της λιγνιτικής ισχύος από μονάδες φυσικού αερίου διασφαλίζει τη ΔΕΗ, αλλά όχι και τις σημερινές θέσεις εργασίας. Σε κάθε περίπτωση, η προοπτική αυτή, αν και περιλαμβάνεται στους σχεδιασμούς της επιχείρησης, καθυστερεί σημαντικά στην υλοποίησή της (μονάδες Αλιβερίου και Μεγαλόπολης).

Η εκμετάλλευση

Μέσα στο πλαίσιο αυτό, έτοιμοι να διαπραγματευτούν με το Δημόσιο για την εκμετάλλευση του λινιτωρυχείου της Βεύης εμφανίστηκαν καταθέτοντας φακέλους, οι παρακάτω όμιλοι:

* Eλλάκτωρ

* Ομιλος Μυτιληναίου - ΜΕΤΚΑ [MTKr.AT] [MTKr.AT] -ΔΕΛΦΟΙ Δίστομον (εταιρείες ομίλου Μυτιληναίου)

* ΕΠΛΜΙΝ (όμιλος Βαρδινογιάννη)

* ΤΕΡΝΑ (Περιστέρης -Κάμπας)

* Ορίζων Μεταλλευτική - ΜΕΤΕ Α.Ε. (όμιλος Κοπελούζου)

* Μηχανική

Επιτροπή

Για την προώθηση της διαδικασίας διαπραγμάτευσης, ο υφυπουργός ΠΕΚΑ κ. Γιάννης Μανιάτης, με απόφασή του συγκρότησε επιτροπή εκμίσθωσης στην οποία θα προεδρεύει ο καθηγητής κ. Παναγιώτης Μητρόπουλος που είναι και πρόεδρος του ΙΓΜΕ.

Τα άλλα μέλη της επιτροπής είναι οι: Πραστάκος Γρηγόρης, Πρύτανης Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Περράκης Στέλιος, καθηγητής Παντείου, Παναγόπουλος Κων/νος, Ομότιμος καθηγητής ΕΜΠ και Μέρκος Παναγιώτης, γενικός επιθεωρητής περιβάλλοντος του ΥΠΕΚΑ. Ταυτόχρονα, προκειμένου να υπάρξει η μέγιστη δυνατή διαφάνεια στην κατάρτιση σύμβασης που θα υποβληθεί στη Βουλή για κύρωση, ο κ. Μανιάτης απέστειλε επιστολή προς τις ηγεσίες των κομμάτων της Βουλής και ζήτησε τον ορισμό εκπροσώπων τους, ώστε σε τακτά χρονικά διαστήματα να υπάρχει πλήρης ενημέρωση για την πορεία του έργου της επιτροπής.

Από εκεί και πέρα, ο μεν κ. Μπαρόζο έχει ξεκαθαρίσει ακόμη και δημόσια ότι το θέμα ανήκει στην αρμοδιότητα των χωρών κι όχι της Κομισιόν, ο δε διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ΖανΚλοντ Τρισέ, αν κι έχει ταχθεί κατά της εμπλοκής του ΔΝΤ, γνωρίζει ότι και αυτός δεν έχει καμιά αρμοδιότητα επί του θέματος.

Το πολιτικό κόστος. Η δεύτερη σημαντική εξέλιξη που κατέστησε πιθανό σενάριο την προσφυγή στο ΔΝΤ έχει να κάνει με την εσωτερική πολιτική πραγματικότητα.

Όπως έλεγαν στα «ΝΕΑ» στελέχη της Κομισιόν που μετέχουν στην επιτήρηση του ελληνικού προγράμματος, «είναι σαφές πως η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου χρειάζεται ένα άλλοθι για να εφαρμόσει αυτά που είναι αναγκαία για την προσαρμογή της ελληνικής οικονομίας, για τη μείωση του ελλείμματος και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας- κι αυτό το άλλοθι δεν βρέθηκε σε ευρωπαϊκό επίπεδο». Εμμέσως πλην σαφώς, κορυφαίος υπουργός της κυβέρνησης και εκ των υπευθύνων του προγράμματος για την προσφυγή στο ΔΝΤ, έλεγε σε συνομιλητές του πως «εάν δεν πάμε στο Ταμείο, σε λίγο θα μας πάρουν με τις πέτρες ή και με τις ντομάτες στον δρόμο με τα μέτρα που πρέπει να εφαρμοσθούν».
Ο αρχιτέκτονας της συμφωνίας

Όταν ο Ντομινίκ Στρος- Καν επέλεξε τον συμπατριώτη του Ολιβιέ Μπλανσάρ για δεξί του χέρι στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ήταν πολλοί αυτοί που παραξενεύτηκαν: ο χαρισματικός καθηγητής του Χάρβαρντ πρώτα και του ΜΙΤ στη συνέχεια από καιρό εθεωρείτο «αστέρι» των μακροοικονομικών, αλλά ήταν πολύ... προοδευτικός για τα γούστα του αμερικανικού κατεστημένου. Επιπλέον, στο επιστημονικό του έργο έδινε πάντα ιδιαίτερη σημασία σε ένα συγκεκριμένο μακροοικονομικό μέγεθος- την ανεργία και τους τρόπους αντιμετώπισής της- σε αντίθεση με συναδέλφους του που επικεντρώνονταν περισσότερο στο έλλειμμα ή στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.

Βέβαια, αυτή είναι η αντίληψη πέραν του Ατλαντικού. Διότι ο χαρισματικός κ. Μπλανσάρ δεν έχει κρύψει- από τη δεκαετία του ΄90 ακόμη- την πεποίθησή του πως η ανεργία καταπολεμάται, για παράδειγμα, με την απελευθέρωση των απολύσεων και με τον περιορισμό των αποζημιώσεων, όπως και με τον περιορισμό της επιδοματικής πολιτικής για τους ανέργους.

Από τον Σεπτέμβριο του 2009 ο καθηγητής Μπλανσάρ είχε δώσει τις ευλογίες του για τη σύνταξη εγγράφου εργασίας του ΔΝΤ, το οποίο όχι μόνον προέβλεπε το ενδεχόμενο να κινδυνεύσουν με πτώχευση και κρίση δανεισμού ανεπτυγμένες οικονομίες (σ.σ.: όπως είναι η Ελλάδα), αλλά περιέγραφε λεπτομερώς ποια πολιτική πρέπει να ακολουθηθεί. Και ποια είναι αυτή; Μα, ακριβώς αυτή που υιοθετήθηκε από την Αθήνα, με τις υποδείξεις της τριμελούς επιτροπής Κομισιόν- ΔΝΤ- Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, σε συνδυασμό με τις διαρθρωτικές αλλαγές, για τις οποίες επίσης έχει δεσμευθεί η Αθήνα. Και είναι οι ίδιες που ο κ. Μπλανσάρ περιέλαβε στο πρόγραμμα το οποίο ετοίμασε με τον κ. Παπακωνσταντίνου.


Επτά όροι για δάνειο 40 δισ. ευρώ

Μια πρώτη συμφωνία με το ΔΝΤ συνήφθη κατά την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον, όταν ο υπουργός Οικονομικών συναντήθηκε με τον οικονομικό σύμβουλο και υπεύθυνο μελετών του Ταμείου Ολιβιέ Μπλανσάρ. Η συμφωνία Παπακωνσταντίνου- Μπλανσάρ, που επιβεβαιώθηκε σε τηλεφωνική επικοινωνία του Γιώργου Παπανδρέου με τον Ντομινίκ Στρος-Καν- και για την οποία έχει ενημερωθεί ο κ. Μπαρόζο- προβλέπει:

ΤΑ ΜΕΤΡΑ
Εντός του 2010 δεν απαιτείται κανένα επιπρόσθετο δημοσιονομικό μέτρο πέραν αυτών που προβλέπονται στο Πρόγραμμα Σταθερότητας.

ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ
Απαιτείται η συρρίκνωση του δημόσιου τομέα ήδη από το 2010, με την κατάργηση των θέσεων όλων των συμβασιούχων του δημόσιου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα χωρίς καμία εξαίρεση, ενδεχομένως δε και με κατάργηση μόνιμων οργανικών θέσεων του Δημοσίου.

ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ
Αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης κατά 2 έτη άμεσα και κατά 5 έτη σε βάθος χρόνου, μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης οριζόντια, αλλά και πλήρη κάλυψη του πληθυσμού που διάγει στα όρια της φτώχειας.

ΤΟ ΕΣΥ
Πλήρη αναμόρφωση του συστήματος υγείας, με στόχο την ταχύρρυθμη εξοικονόμηση πολλών δισ. ευρώ.

ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Μείωση της αποζημίωσης σε περίπτωση απόλυσης, απελευθέρωση ορίου απολύσεων, κατάργηση κλαδικών συμβάσεων και αντικατάσταση με τοπικά σύμφωνα απασχόλησης, σύνδεση αμοιβών- παραγωγικότητας (σ.σ. μείωση μισθών στον ιδιωτικό τομέα), περιορισμό διάρκειας των επιδομάτων ανεργίας.

ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ
Το ποσό που θα διαθέσει στην Ελλάδα το ΔΝΤ για δανεισμό ανέρχεται σε 40 δισ. ευρώ, αλλά θα υπάρξουν δύο δόσεις.

ΤΟ ΕΠΙΤΟΚΙΟ
Το επιτόκιο θα είναι της τάξεως του 4,4%- όσο δηλαδή προέβλεπε και το σχέδιο Ρεν που μπλοκάρισε η Γερμανία.

Posted in: Ορυχεια,ρευματοδοτηση